De wereldtentoonstelling van Brussel in 1958 was een belangrijk moment in de naoorlogse geschiedenis van België. Het was ook een belangrijk monument, ter ere van een utopische moderne tijd die de mensheid vrede en verzoening zou brengen. De nieuwste technologieën gingen de mens daarbij helpen. België is in de twintigste eeuw op het vlak van wereldtentoonstellingen rijk bedeeld geweest: naast Expo 58, was er ook een Brussel 1935, Antwerpen en Luik 1930, Gent 1913 en Brussel 1910. Ook toen gold eenzelfde mix van futurisme, exotisme en traditionalisme. Elke wereldtentoonstelling legde zijn tijd vast – dromen, obsessies en angsten inbegrepen. Vanaf 1910 werden die momentopnames op hun beurt vastgelegd door cineasten van divers pluimage.

Expotopia bevat tweeënhalf uur onuitgegeven beeldmateriaal, reportages, actualiteitenjournaals, documentaires en amateurfilms. In het drietalige boekje (Nederlands, Frans, Engels) waarin de dvd wordt opgeborgen, vindt u een essay van kunsthistoricus Johan Pas over het fenomeen van de Belgische wereldtentoostellingen en daarnaast ook korte beschrijvingen van de films.